Wiele osób posiadających kredyty postanawia zmienić miejsce zamieszkania i wyjechać za granicę. Co w takiej sytuacji dzieje się z zobowiązaniem? Czy należy poinformować bank o planowanym wyjeździe? Czy kredyt należy w dalszym ciągu spłacać?
Czy muszę spłacać kredyt mieszkając za granicą?
Posiadanie kredytu w banku prowadzącym działalność na terenie Polski i zamieszkiwanie za granicą Polski nie zwalnia kredytobiorcy ze spłaty swojego zobowiązania. Okoliczność zamieszkiwania poza granicami Polski nie stanowi żadnej bariery do wytoczenia przeciwko kredytobiorcy niespłacającemu kredytu powództwa o zapłatę oraz egzekucji prawomocnego orzeczenia z majątku i osiąganych dochodów.
Europejskie postępowanie nakazowe
Na terenie Unii Europejskiej funkcjonuje europejskie postępowanie nakazowe, które jest procedurą stosowaną w celu ułatwienia i przyspieszenia dochodzenia roszczeń cywilnych na terytorium innych państw członkowskich.
Europejskie postępowanie nakazowe reguluje Rozporządzenie (WE) nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. ustanawiające postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty wraz ze sprostowaniem do rozporządzenia (WE) nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. ustanawiającego postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty. Rozporządzenie to weszło w życie w dniu 12 grudnia 2008 r. i od tego dnia jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej.
Europejskie postępowanie nakazowe umożliwia uproszczone i jednolite postępowanie w sprawach cywilnych dotyczących roszczeń pieniężnych, w tym między innymi związanych z długami, umowami, odszkodowaniami czy zobowiązaniami spadkowymi. Procedura ta ma na celu ułatwienie egzekwowania orzeczeń sądowych między państwami członkowskimi.
Strona mająca roszczenie może wystąpić do sądu w swoim kraju o wydanie europejskiego nakazu zapłaty, który jest uznawany i egzekwowany w państwach członkowskich zgodnie z procedurą określoną w rozporządzeniu. Europejski nakaz zapłaty uprawnia wierzyciela do uzyskania orzeczenia sądu w jednym państwie członkowskim, które następnie może być egzekwowane na terenie innych państw członkowskich.
Sprzeciw od europejskiego nakazu zapłaty
Środkiem zaskarżenia europejskiego nakazu zapłaty jest sprzeciw, który pozwany może wnieść w terminie 30 dni od doręczenia mu nakazu. Jeżeli kredytobiorca nie złoży sprzeciwu, Sąd, który wydał europejski nakaz zapłaty, z urzędu stwierdza jego wykonalność. W takiej sytuacji, roszczenie objęte nakazem jest traktowane jako bezsporne i może być egzekwowane w terenie całej Unii Europejskiej, bez potrzeby dodatkowych potwierdzeń wykonalności w wybranym kraju wykonania.
Pozew o WIBOR
W ostatnim czasie wzrosła liczba spraw sądowych w konsekwencji składania coraz większej liczby pozwów WIBOR. Podstawą składanych powództw jest abuzywność postanowień określających wysokość oprocentowania kredytu w oparciu o wskaźnik WIBOR. Wskaźnik WIBOR jest bowiem ustalany wyłącznie na podstawie deklaracji dziesięciu największych banków w Polsce, a nie rzeczywistych transakcji. Powyższy sposób ustalenia wysokości wskaźnika WIBOR jest kontrowersyjny. Kredytobiorcy podejrzewają banki o manipulacje w celu zawyżania jego poziomu.
Procesy sądowe mają na celu usunięcie zapisów dotyczących WIBOR z umów kredytowych, co z kolei wpłynie na zmniejszenie raty kredytu, jak również unieważnienie całej umowy kredytowej, podobnie jak w przypadku kredytów frankowych. Na ten moment nie zostały jeszcze wydane żadne prawomocne wyroki w przedmiocie usunięcia wskaźnika WIBOR z umowy kredytowej lub unieważnienia umowy kredytowej opartej o wskaźnik WIBOR.
Autor: radca prawny Maciej Fiedorowicz, nr wpisu WA-15162