Transakcje na międzybankowym rynku pieniężnym przed 2008 r. były zawierane na terminy od 1 dnia do ponad 1 roku. Po kryzysie 2008 ze względu na ryzyko kredytowe banki bardzo mocno ograniczyły zawieranie pomiędzy sobą transakcji dłuższych niż 1 tydzień. 

Wynika to nie tylko z chęci ograniczenia ryzyka kredytowego, wzajemnej nieufności, ograniczeniem limitów transakcyjnych, ale także zmianami regulacyjnymi w odniesieniu do wag przypisywanych do transakcji za pomocą których banki pozyskują finansowanie. 

Regulatorzy rynku finansowego (w Polsce KNF) od 2012 r. preferują, aby banki pozyskiwały płynność finansową z transakcji klientowskich, a nie transakcji międzybankowych (regulacyjne wagi płynności). W Polsce dodatkowym argumentem zachęcającym banki do sięgnięcia po środki pochodzące z depozytów klientów na akcję kredytową, a nie z rynku międzybankowego, było wprowadzenie w 2016 r. podatku bankowego, który uczynił transakcje na rynku międzybankowym dłuższe niż 1 miesiąc całkowicie nieopłacalnymi (koszt podatkowy w wysokości 30 bp). W obrocie hurtowym taki koszt jest po prostu nieakceptowalny.